جور وا جور

یه متن زیبا در این وبلاگ که ظاهرا مال خیلی سال پیش پیدا کردم با خوندنش ذهنم درگیر شد. واقعا ما برای رسیدن به هدف هامون چه چیزایی را از دست دادیم؟ در ادامه متن را بخوانید متوجه منظورم خواهید شد.

به دختر مورد علاقه ات رسیدی، اما بعد از رسیدن هنوز راضی نیستی ... یک جای کار می لنگه ... اون رسیدن راضیت نکرده ... چرا؟ ... جواب یک چیزه: تفاوت "رسیدن" و "دسترسی" ... "رسیدن" به اون دختر مساوی با از دست دادن امکان "دسترسی" به هزاران دختر دیگه است ...

با همین دید دسترسی و رسیدن به چیزهای دنیا نگاه کن ... دهها مثال دیگه می تونی پیدا کنی. پول را ببین: اهمیت 10,000 تومان پول به این نیست که می تونی باهاش به یک چیز 10,000 تومانی برسی. اهمیتش به اینه که پتانسیل دسترسی به دهها چیز 10,000 تومانی را پیدا می کنی ... مهاجرت را ببین: تا وقتی ایران بودی دسترسی به دربند و دارآباد و پارک ملت و هزار جای دیگه را داشتی ، حتی اگه سالهای سال هم بهشون سر نمی زدی، اما با بیرون اومدن از ایران تازه می فهمی فقط داشته ها مهم نبوده، بلکه چیزهایی که بهشون دسترسی داشتی و دیگه نداری (حتی اگه ازشون استفاده نمی کردی) هم می تونه مهم باشه ...

در دو مورد باید خیلی حواست به این رسیدن و دسترسی باشه: (1) وقتی داری به چیزی می رسی حواست باشه که دسترسی به چه چیزهایی را از دست می دی (2) وقتی داشته هات را محاسبه می کنی، چیزهایی که بهشون دسترسی داری ولی استفاده ای ازشون نمی کنی را هم اضافه کنی ...

ما خیال می کنیم که دوست داریم به چیزهای دنیا برسیم ... اما مراقب باش ... مغز ما دیزاین شده که از امکان "دسترسی" به چیزها بیشتر از "رسیدن" به چیزها لذت ببره ....