مفهومی به نام «آلودگی اطلاعاتی» یا (information pollution) یکی دیگر از چالش‌هایی است که جوامع در عصر ارتباطات با آن درگیرند. این مسئله از آنجا آغاز میشود که اطلاعات به وفور و بیش از حد نیاز دنیای پیرامون ما را احاطه کرده و سبب شده است که نتوانیم اطلاعات مفید و مورد نیاز خود را از اطلاعات زائد و نادرست باز شناخته و تحت فشار تکنیک‌های انتقال و القاء پیام، به مصرف کننده صرف داده‌های سرازیر شده از خروجی رسانه‌ها تبدیل شویم.
رسانه‌ها روزانه میلیون‌ها کلمه خبر تولید و منتشر می‌کنند. دروازه‌بانان خبری، اخبار و واقعیت‌ها را برا اساس خواست و سیاست‌های حاکم بر رسانه‌ی خود ممیزی و فیلتر می‌کنند، بسیاری از شبکه‌ها و کارتل‌های رسانه‌ای به منظور ایجاد تأثیرات مشخص و دلخواه اربابان رسانه، از تکنیک‌های تخصصی برای قلب واقعیت استفاده می‌کنند.
و در چنین شرایطی است که اهمیت مقوله‌ای تحت عنوان «سواد رسانه‌ای» و ضرورت آموزش آن به شهروندان در هر طبقه اجتماعی و مقطع تحصیلی به چشم می‌آید، اینک اطلاعات آلوده و آلودگی اطلاعاتی زندگی انسان‌ها را در بر گرفته است.
سواد رسانه ای (Media Literacy) مجموعه‌ای از مهارت‌های قابل یادگیری است که به توانایی دسترسی، تجزیه و تحلیل و ایجاد انواع پیام‌های رسانه‌ای اشاره دارد و یک مهارت ضروری در دنیای امروزی به شمار می‌رود. برای حرکت در محیط رسانه‌ای پیچیده امروز باید قادر به درک بهتر پیام‌های رسانه‌ای باشیم.
افراد، با سواد رسانه ای قادر به کشف پیام‌های پیچیده‌ی موجود در محتوای تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها، مجلات، کتاب‌ها، بیلبوردهای تبلیغاتی، اینترنت و سایر رسانه‌های مستقل خواهند شد. آنها همچنین میتوانند رسانه‌های خود را ایجاد کرده و در شکل‌گیری فرهنگ رسانه‌ای مشارکت فعالانه داشته باشند، این امر سبب میشود مردم از حالت مصرفی خارج شده، از رسانه‌ها به صورت هوشمندانه‌ای بهره‌مند شوند.
