جور وا جور

هر چی گیرم بیاد میزارم و از هر چی خوشم بیاد می نویسم

جور وا جور

هر چی گیرم بیاد میزارم و از هر چی خوشم بیاد می نویسم

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «رژیم لاغری» ثبت شده است

شاید شما هم کسانی را دیده باشید با این که به نظر می‌رسد زیاد و به دفعات غذا می‌خورند، ولی ظاهر و اندامی لاغر دارند. حال سوال اینجاست دلیل این لاغری چیست و آیا می‌توان گفت فرد لاغر دچار نوعی بیماری است؟

در درجه اول باید دید فرد لاغر چه میزان غذا می‌خورد و سرعت غذا خوردن او چگونه است. آهسته غذا خوردن به مغز فرصت دریافت سیگنال سیری را می‌دهد و فرد نسبت به افرادی که سریع غذا می‌خورند زودتر احساس سیری می‌کند و نمی‌تواند در حجم زیادی غذا بخورد. بنابراین ممکن است تعداد دفعات مصرف غذا در افراد لاغر زیاد و حجم غذای مصرفی و کالری دریافتی در هر وعده کمتر از دیگران باشد. در نتیجه، مشاهده این که برخی افراد که دائم در حال غذا خوردن هستند، اما لاغرند می‌تواند سبب برداشت اشتباهی از این مسأله شود.

یکی از هورمون‌های بسیار مهم در متابولیسم بدن غده تیروئید می‌باشد. این غده میزان سوخت و ساز و مصرف انرژی را در بدن تنظیم می‌کند. اگر این غده بیش از حد معمول فعال باشد که اصطلاحا به آن پرکاری تیروئید می‌گویند، میزان سوخت و ساز در بدن فرد افزایش می‌یابد و لاغری را برای افراد به همراه دارد و متقابلا اگر این غده فعالیت چندانی نداشته باشد، بیماری کم کاری تیروئید بروز می‌کند و در این حالت، تیروئید فعالیت زیادی ندارد و بدن فرد انرژی زیادی نمی‌سوزاند و بیشتر انرژی را در خود ذخیره می‌کند که پیامد آن چاقی می‌باشد.

برخلاف اغلب رژیم های لاغری که کم چربی هستند، رژیم کتوژنیک از قرار معلوم عکس منطق رژیمی عمل می کند. چون به جای کم کردن چربی، شما در این رژیم در هر وعده ی غذایی مقدار زیادی چربی مصرف می کنید. تحقیقات نشان داده این رژیم غذایی می تواند مؤثر باشد و به مقابله با بیماری های مرتبط با چاقی کمک کند. با این حال، رژیم کتوژنیک برای هر کسی مناسب نیست.

رژیم کتوژنیک اولین بار در دهه ی ۱۹۲۰ به عنوان روشی برای درمان بیماری صرع مطرح شد. پزشکان از این رژیم غذایی به مدت دو دهه استفاده می کردند تا آنکه داروهای جدید مخصوص بیماری صرع تولید شدند و این رژیم غذایی هم تا پیش از دهه ی ۱۹۵۰ از رواج افتاد.

در این رژیم غذایی شما بیشتر چربی و مقدار بسیار کمی کربوهیدرات مصرف می کنید. رژیم کتوژنیک معمولاً حاوی ۷۵ درصد چربی، ۲۰ درصد پروتئین و ۵ درصد کربوهیدرات است.

وقتی رژیم کتوژنیک می گیرید، بدن شما دیگر به کربوهیدرات ها به عنوان منبع اصلی تأمین انرژی خود تکیه نمی کند، مسأله ای که باعث می شود بدن وارد حالتی به نام کتوز شود. کتوز زمانی رخ می دهد که سوخت و ساز بدن به گونه ای تغییر کند که برای تأمین انرژی، چربی ها را بسوزاند. این مسأله می تواند باعث کاهش چربی های بدن شود، موضوعی که می تواند به پیشگیری از ابتلا به مشکلات جسمانی مرتبط با چاقی مثل دیابت نوع دو یا بهبود چنین مشکلاتی کمک کند.

رژیم کتوژنیک معمولاً شامل این مواد غذایی می شود:
ـ گوشت ـ تخم مرغ ـ لبنیات پرچرب ـ سبزیجات برگ دار و همینطور سبزیجات غیر نشاسته ای ـ آجیل ـ آووکادو ـ روغن زیتون ـ مقادیر اندکی میوه های توت مانند (توت فرنگی، تمشک و غیره) ...